„Jednak rana powstała w skutek tego odtrącenia nie chciała się goić. Mijały dni i tygodnie, a ona powoli, systematycznie zatruwała go jadem. Każda wewnętrzna rana, zdrada lub niewierność, która nie zostanie odkupiona przez jego sprawcę, zaczyna gnić w skrzywdzonym sercu...”
Autor: Wojciech Dutka
Tytuł: „Czerń i purpura”
Wydawnictwo: Albatros
Ilość stron: 448
Premiera: 3 kwietnia 2019 (wznowienie)
Moja ocena: 9/10
Opis: „Słowacja, 1939: Wywodząca się z szanowanej żydowskiej rodziny prawniczej, niezwykle uzdolniona muzycznie Milena Zinger właśnie zostaje studentką konserwatorium. Jej beztroskie życie przerywa wybuch II wojny światowej. Zingerowie momentalnie stają się obywatelami drugiej kategorii, którzy każdego dnia muszą walczyć o przetrwanie. Austria, 1939: Franz Weimert ulega wpływom nazistowskiej ideologii: wstępuje do Hitlerjugend, a po śmierci brata – żołnierza poległego podczas walk o Warszawę – zgłasza się ochotniczo do SS. Szybko przestaje odróżniać dobro od zła… Wiosną 1942 roku wybiera służbę w obozie koncentracyjnym Auschwitz.
Drogi Mileny i Franza przetną się w najmniej spodziewany sposób. Przerażona, skazana na powolną śmierć dziewczyna, która znalazła się w pierwszym kobiecym transporcie do Oświęcimia, chce za wszelką cenę przeżyć piekło niemieckiego obozu zagłady. I los daje jej szansę: ma zaśpiewać na suto zakrapianych urodzinach swego wroga – młodego esesmana, który na jej oczach z zimną krwią zamordował bezbronnego więźnia. Poruszony śpiewem Mileny Franz zaczyna się nią interesować. Tak zrodzi się jedna z najbardziej poruszających i niezwykłych historii miłosnych czasów Holocaustu. ” (Źródło:Wydawnictwo Albatros)
„Żeby nienawidzić, należy najpierw odczłowieczyć, sprawić, że znienawidzony człowiek przestanie być człowiekiem, a stanie się robakiem tyleż groźnym, co niepotrzebnym. Wówczas nie będą działały żadne hamulce ani zasady moralne.”
Opinia: Ciężko mi opisać tę książkę słowami. To po prostu trzeba samemu przeczytać. W swojej powieści „Czerń i purpura” Wojciech Dutka w niesamowity sposób opisał straszną, bolesną historię zainspirowaną autentycznymi wydarzeniami. Poznajemy dwójkę głównych bohaterów, którzy jak wiele innych musieli zmierzyć się z okrucieństwami wojny, rządów i chorych ideologii. Opowieść o ich życiu jest niezwykle wzruszająca i poruszająca. Straszne opisy życia w obozie, codziennej walki o życie i realizm to charakteryzuje tę książkę. Autor pokazał całą historię w wyjątkowy i kompleksowy sposób. Świetnie wykreował głównych bohaterów. Zacząwszy od pokazania czytelnikowi, co ukształtowało ich dorosłe charaktery i motywacje, aż po przemianę spowodowaną życiem w Auschwitz. Głównie Franza, który toczy wewnętrzną walkę między obowiązkiem wobec ojczyzny a poczuciem winy, które zżera go od środka. Jest to powieść o uczuciu rodzącym się w miejscu, gdzie na ludzkie uczucia miejsca nie ma. O tym, jak wiele człowiek jest w stanie zaryzykować dla uczucia i drugiej osoby. A także o wielkiej odwadze, miłości, która ma różne oblicza i determinacji. O nadziei i o tym, żeby nigdy się nie poddawać. Komu polecam tę książkę? Zdecydowanie wszystkim, by zrozumieć jak wielką krzywdę może wyrządzić człowiekowi drugi człowiek oraz by docenić czasy, w których przyszło nam żyć.
Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję Wydawnictwu Albatros!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz