23. Whitney G. Domniemanie niewinności: "Oskarżyciel" i "Niewinna"

Hej!

Dziś słów kilka o typie książek, po które sięgam raczej dość rzadko i pewnie nie jestem odpowiednią osobą do ich recenzowania. Dziś o Domniemaniu niewinności Whitney G.

Autor: Whitney Gracia Williams

Tłumaczenie: Ryszard Oślizło

Wydawnictwo: Kobiece

Ilość stron: 120 stron ( tom )

Ocena na Lubimy Czytać: 7/10

Moja ocena: 4/10

Tom 1: „Oskarżyciel”

"Andrew Hamilton jest wziętym prawnikiem, który nie traci czasu na dłuższe związki, a noce spędza z poznanymi w sieci przypadkowymi kobietami. Interesują go tylko znajomości bez zobowiązań, które kończą się na jednej kolacji i jednym spotkaniu. Kiedy pewnej nocy zaczyna konwersację z Alyssą, jest przekonany, że rozmawia z młodą nieatrakcyjną prawniczką, która jest molem książkowym. Andrew myśli, że może jej zaufać i wkrótce dzieli się z nią nie tylko wiedzą, ale i szczegółami swoich podbojów. Wkrótce na staż do jego kancelarii zgłasza się długonoga blondynka o intrygującym spojrzeniu, która przedstawia się jako Aubrey Everhart i jest 22-letnią studentką prawa. Zszokowany Andrew łączy fakty i rozpoznaje w niej… Alyssę. Czy to możliwe, aby jedyna kobieta, o której myśli od miesięcy, okazała się podstępną kłamczuchą? Czy Andrew zaufa komuś, kto zawiódł go tak bardzo?" (źródło opisu: Wydawnictwo Kobiece)

Tom 2: „Niewinna”

"Aubrey okłamała Andrew, złamała podstawową zasadę, której on był wierny całe życie. Chodziło tylko i wyłącznie o szczerość. Gdyby zrobiła to inna kobieta, już dawno wyrzuciłby ją ze swego życia. Jednak ona jest dla niego wyjątkowa. Andrew z nikim nie był tak blisko jak z Aubrey i dlatego stara się nie dopuścić jej do przeszłości, która ma pozostać nietknięta i niewidoczna dla nikogo. Jednak gdy w ich życiu pojawia się tajemnicza kobieta, Aubrey zaczyna odkrywać prawdę o Andrew. Na jaw wychodzi coraz więcej kłamstw, które pokazują, że milczenie może być gorsze od prawdy. Co tak naprawdę wydarzyło się sześć lat temu w życiu Andrew? Czy kłamstwa zniszczą jego związek z Aubrey?" (źródło opisu: Wydawnictwo Kobiece)

W sumie na tym mogłabym zakończyć recenzję, ponieważ nic więcej się w niej nie dzieje co nie zostało ujęte w opisie wydawnictwa. Cała historia została bezsensownie rozbita na trzy części i została bardzo okrojona z wątków, którym można by było poświęcić więcej miejsca. Bohaterowie zostali potraktowani pobieżnie. Sama fabuła historii, powiązanie z prawem, problemami bohaterów mogłaby stworzyć naprawdę fajną książkę jednak czegoś tu zabrakło. Sama nie wiem czego. I wyszło takie coś, sama nie wiem co. Jedyną zaletą jest to, że szybko się ją czyta. Ale to chyba nie jest zbyt trudne jeżeli książka ma zaledwie 120 stron. Nie lubię erotyków, więc może nie jestem zbyt obiektywna. Zawsze wydają mi się zbyt wulgarne i pisane prostym, w złym tego słowa ujęciu, językiem. Uważam, że z ten typ książek posiada bardzo cienką granicę, którą łatwo przekroczyć. Nie trafiłam jeszcze na taką, która byłaby napisana ze smakiem.

Fanką Grey’a nie zostałam, tej historii raczej też nie. Nie wiem jeszcze czy sięgnę po ostatnią część, być może by zakończyć wątek z Andrew i Aubrey, ale nie jest to mój must have czytelniczy. 

Czytaliście? Co sądzicie?

domiczyta